Toen ik nog een kind was, was er op het schooljournaal een aflevering over de bio industrie.
Ik was zo onder de indruk dat ik van mijn spaargeld donateur ben geworden van "Lekker dier"
tegen de bio industrie.Ik zeurde bij mijn moeder over scharreleieren en wilde vegetarisch eten. Dat was de start van steun aan een aantal goede doelen, in die tijd had het altijd met dieren te maken.
Wereld Natuurfonds, dierenbescherming en Zee hondencreche Pieterburen volgde daarom vlot daarna.
Toen ik een twintiger was ben ik ook actief geworden als vrijwilliger en dat doe ik nog steeds vrij actief maar inmiddels ook voor projecten die niets met dieren te maken hebben..Ik geniet ervan en het geeft mij extra energie. Je komt interesante mensen tegen waardoor je vaak weer nieuwe dingen leert, je kan je inzetten om iets te realiseren of je werkervaring inzetten voor een vrijwillige organisatie.
Door de crisis heb ik wel de financiele steun wat moeten minderen.Toen wij dertigers waren zonder kinderen gaven we ongeveer 10% van ons inkomen uit aan goede doelen, dat werd wel iets minder toen er kinderen kwamen maar tegenwoordig heb ik het ( helaas) moeten minderen tot nog maar 4 doelen. Het is helaas zoals het is ,maar ik compenseer dat nu met vrijwilligerswerk en hoop dat ik in de toekomst weer wat meer doelen financieel kan steunen.
Grappig, hetzelfde is mijn verhaal! Momenteel geef ik allen nog aan het WNF oa. omdat zoonlief een leuk blad krijgt. Verder alleen nog collectanten en acties op school. Ow. En we zijn lid van het Limburgs Landschap.
BeantwoordenVerwijderenIk vind biologisch eten verder al een hele mooie bijdrage aan dierenwelzijn en milieu! ;)